müşkülpesent : 2015

Geçen hafta çıktığımız Belçika seyahatimizde Brüj, Gent ve Brüksel şehirlerini gezdik. Kanallar şehri Brüj, dinamik üniversite şehri Gent, terör olaylarının gölgesindeki Avrupa Birliği ve Belçika başkenti Brüksel...

Marie ve Roland'ın Rengarenk Dükkanları

Hemen hemen her türlü gezi sitesinde yer alan nerede ne yapılır, ne edilir, neresi gezilir veya ne yenilir içiliri anlatmak yerine tanıştığımız birkaç güzel insanı anlatmak istiyorum.

Masal şehri, rüya şehri veya hayaller şehri diyebileceğimiz Brüj'de küçücük çok sıcacık bir dükkanı işleten Marie ve Roland çiftinden söz etmek istiyorum.

Dikiş makinesinin sesi geliyor dükkana ayak basarken, buz gibi havada elle örülmüş atkılar bereler ısıtıyor içimizi, yumuşak bir müzik sesi canlandırıyor buz kesen bedenimizi ve ettiğimiz sohbet doyuruyor ruhumuzu. İngilizce başlayan sohbetimiz yerini bazen Türkçe'ye bıraksa da asıl konuştuğumuz bize ait olan o sımsıcak gönül dili. Roland'ın dediği gibi; "Önemli olan nereli olduğumuz veya nerede yaşadığımız değil, önemli olan kafa kafa..." Bu tatlı sohbeti ederken bir an için nerede olduğumuzu hatırlasak da, bir bakmışız sohbet bizi Çanakkale'ye götürmüş, laflar bazen Roland'ın hatırladığı İç Anadolu bozkırına, Karadeniz', Akdeniz ve Ege'ye gidiyor. Dünya döndükçe biz de bir İstanbul'a bir Freiburg'a alıp başımızı gidiyoruz. İsimler, renkler, dinler, lisanlar anlamını yitirir oluyor gönül dilinden konuştukça. Roland 76 yaşında; ama derler ya ruhu genç, aynen öyle güçlü ve genç. Acayip bir mutluluk sarıyor içimizi, sanki çok yakın bir dostumuzla sohbet ediyoruz. Roland'ı davet ediyoruz Çanakkale'ye ve bizi nerede bulabileceğini biliyor artık, tıpkı bizim O'nu ve Marie'yi bulabileceğimiz gibi. Dükkandan çıkmak istemiyoruz, kalıp makinesinin başında işine dört elle sarılışını izlemek istiyoruz. Zamana yenik düşüyor ve ayrılmak durumunda kalıyoruz rengarenk dükkandan. Arkamızda müthiş bir Brüj hatırası bırakarak tren garına doğru yürümeye koyuluyoruz...

Tren istasyonundan Gent'e doğru yola koyuluyoruz. Gent şehrini birkaç saat içinde gezdikten sonra akşam Brüksel'e ayak basıyoruz. Ertesi gün tüm müzelerin kapalı olduğu az sayıda işletmenin açık olduğu Avrupa başkentini silahların gölgesinde gezerken karşımıza bir sanat galerisi beliriyor. Dışarıdan içeriye göz atarken sanatçının sürrealist fırça darbelerini görebiliyorduk. Sanat eserlerine dışarıdan bakarken içeriye girmek gibi niyetimizin olmadığı anda fırça darbelerinin sahibi Valentin bizi içeriye davet ediyor. İçeri girdiğimizde Sürrealizm ve Salvador Dali etkilerini gördüğümüzü anlatmaya çalışırken Valentin Da Vinci'den de etkilendiğini anlatıyor bize. Brüksel'de yaşayıp yaşamadığımızı merak ediyor. Türkiye'den geldiğimizi söyleyince, "Merhaba Komşu" diyor. Ben de birkaç Bulgarca sözcükle karşılık veriyorum O'na.

Roland ve Biz

Sofya doğumlu Valentin yaklaşık 23 yıldır İspanya'nın Malaga şehrinde yaşıyormuş. Sanatından, eserlerinden, Bulgaristan'dan, Türkiye'den bahsederken belki bir gün Malaga'daki stüdyosunu ziyaret edebileceğimizi söylüyoruz. O da gayet mutlu bir şekilde "Neden Olmasın?" diyor. Freiburg'ta geçici süreyle yaşadığımızı söyleyince hemen Scwarzwald'ten bahsediyor bize. Stuttgart'a çok yakın olan Herman Hesse'nin doğum yeri Calw'de iki defa sergi açtığını anlatıyor. Tüm bu sohbetler esnasında bir adet eserini satın alan kişilerle de sohbet etmeyi ihmal etmeyen Valentin bizi İspanyol eşi Charo ile tanıştırıyor. Kendisi Bulgarca öğrenmiş ve benim orada doğduğumu öğrenince benim de Bulgarcayı bilip bilmediğimi soruyor. Eşi Valentin gibi nazik, zarif bir hanımefendi. Biz sergiyi bir yandan gezip bir yandan sohbet ediyoruz, eserler de sohbet kadar iç açıcı ve dikkate değer. Kaldığımız sürenin sonuna gelirken bir hatıra fotoğrafı çektirmeyi ihmal etmiyoruz. Brüksel'i silahların gölgesi yerine sanatı ile hatırlatacak Valentin Kovatchev'e sonsuz teşekkürlerimizi sunuyoruz.